Een draak van een krukje

Onze jongste heeft vandaag van Sint en Piet een beschilderd krukje gekregen. Mooi knutselwerk toch weer, ik zou het zelf niet beter gekund hebben… 

Les vieux...

Gisteren heb ik deze gedichtverstripping nog even kunnen aanschouwen, in een verdwaald hoekje van de Haarlemse Kunstlijn, ongemakkelijk tussen de echte kunst. Het was een dubieuze eer: de twee bladzijden waren in de verkeerde volgorde opgehangen. Nu is twijfelachtige eer deze strip wel toevertrouwd, want in de editie van De zingende zaag waar hij voor gemaakt is, stonden de twee bladzijden een kwartslag gedraaid op één bladzijde. Maar ja, ik stond dan wel in dezelfde uitgave samen met grootheden als Thé Tjong Khing, Joost Swarte, Leo Vroman, Roel Smit. En wie ben ik om te zeggen dat zij plaats hadden moeten maken voor mij? 

Antigone

Tijdens mijn studie stond mijn tekenen op een bijzonder laag pitje. Des te ironischer dus dat ik later wel illustraties heb gemaakt voor mijn lief, toen die bezig was. Waar de omslag van mijn eigen scriptie saaier dan saai was, heb ik voor haar destijds deze illustratie gemaakt. Haar scriptie ging over het immer fascinerende toneelstuk Antigone, in de bewerkingen van respectievelijk Jean Cocteau en Jean Anouilh.

In dezelfde categorie: een illustratie voor haar werkstuk over heldinnen in de literatuur en kunst (ik weet nog dat mijn verdere bijdrage vooral bestond uit het aandragen van Ripley uit Alien)...

T-Rex

Het nieuws dat mogelijk het eerste skelet van een Tyrannosaurus Rex naar Nederland komt, is voor de cartoonist natuurlijk voer voor archeologen... 

Khing is 80!

Grootmeester Thé Tjong Khing is 80 geworden en ter ere hiervan is er een katern toegevoegd in de laatste uitgave van Arman en Ilva met felicitaties van al dan niet illustere collega's. Dankzij een doeltreffende paar duwtjes in de rug van Alex van Koten heb ik bijgedragen met een bescheiden stripje (met voor het eerst sinds jaren weer een nieuw rolletje voor de dichter). Desgevraagd vond de maestro het zelf een "belezen" strookje en "ingewikkeld", maar laten we maar hopen dat de hommage wel is aangekomen... 

Teckel

Het is inmiddels traditie geworden dat er voor een nieuwe telg in onze nabijheid geschilderd moet worden. Voor ons nieuwe nichtje lag de lat natuurlijk hoog. Een teckel leent zich niet zo voor een vierkant formaat, dus vandaar twee schilderijtjes: je kunt hem zo lang maken als je wilt, afhankelijk van hoe ver de schilderijtjes van elkaar hangen...

Mummie...

Mummies hebben niet van nature een hoge aaibaarheidsfactor, maar een kattenmummie ziet eruit als een knuffel. Deze zag ik ooit eens in Dijon, overigens zonder kroost, maar dat is geen reden om ze geen woorden in de mond te leggen... Dit jongetje vertoont uiteraard gelijkenis met onze jongste, dus mocht hij uitkiezen wat er op het t-shirt zou komen. Batman werd het dus. Overigens was het onderschrift op de sokkel voor mij nog een stille ode aan Nick Cave, denkend aan zijn Higgs Boson Blues: "If I die tonight, bury me / In my favorite yellow patent leather shoes / With a mummified cat"... 

Au suivant

In het toch al niet kinderachtige oeuvre van Jacques Brel heb ik Au suivant altijd een van zijn meest zieke nummers gevonden: afstotelijk en fascinerend tegelijk. Uiteindelijk won bij mij de fascinatie. De eerste stap was een vertaling op rijm, en de volgende een verstripping van het nummer. Met minstens een decennium afstand vraag ik me wel af op wat voor acid ik zat toen ik het maakte, maar duidelijk is dat in elk geval Dalí en Mucha over mijn schouder meekeken. Op gepaste afstand van 'le grand Jacques' natuurlijk... 

Rodin

De denker van Rodin is altijd een dankbaar embleem voor een illustratie. In dit geval bij een artikel over Franse puzzels. Heeft hij ook wat te doen tijdens het overpeinzen...

Syriana

Het heeft even geduurd voordat ik de juiste invalshoek had gevonden voor een cartoon over kunstroof uit brandhaarden, maar als je iets maar lang genoeg laat sudderen, komt het vanzelf. Ondertussen suddert Syrië zelf overigens ook nog steeds voort... 

De dichter in Parijs

Welbeschouwd is de dichter eigenlijk mijn enige terugkerende personage. Hier een aflevering uit de oertijd, voor het blaadje van de faculteit Frans destijds. Het gedicht is van Stéphane Mallarmé en ging meen ik over een waaier. De woorden van de Française bleken overigens niets minder dan profetisch: vele jaren later baarden ze zeer veel opzien, toen ze gebruikt werden door de toenmalige president Nicolas Sarkozy...

Die Sacré-Coeur heb ik in die tijd overigens nog lekker lui gebruikt voor een illustratie. Waarom moeilijk doen als het gemakkelijk kan?

Kamperen...

Had ik al gezegd dat ik nooit een groot kampeerder ben geweest? Als illustrator bij de Kampeer en Caravan Kampioen was leedvermaak aan mij dus wel besteed. Hier dus een illustratie bij een stukje over het gemak van een vouwwagen. Omdat buiten de regen zo gezellig klettert en het zulk lekker kampeerweer is... 

Eindelijk...!

Onze geliefde sporters hoeven zich niet meer te schamen, ik heb bewijs gevonden dat het gebruik van EPO werkelijk van alle tijden is... 

Sinterklaas

Een (herroeping van) een idioot nieuwsberichtje is vaak welkome materie voor een cartoon. En dan hebben we er gelijk een beeld bij of de Goedheiligman er de rest van het jaar in Spanje wel warmpjes bij zit...