Zo loop je op een mooie lente-ochtend door Bratislava het nog stille oude centrum door en later aan de andere kant van de snelweg die de stad wreed doorklieft op de hellingen richting het slot dat de stad domineert. Voor de Slowaken is het een feestdag, bevrijdingsdag, wat naar gelang het tijdperk en de politieke overhand verschoven is van door de Russen naar door de Amerikanen; wel altijd van de Duitsers. Het is een feestdag maar toch wordt er achter mij driftig getimmerd en geslepen op de steigers langs de muren rond het kasteel. Gegrepen door het vredige tafereel van dit kleine kerkje met op de achtergrond het stadscentrum, besluit ik in het hotel mijn moleskine te gaan halen. Voor de Sint-Nikolaaskerk staat een bronzen standbeeld van een (overigens ravissante) heks omringd door kraaien en een uil. Haar ranke vormen staan in mooi contrast met het sobere kerkje erachter. En dat op zijn beurt weer met de uitbundig vergulde torenspits van de kathedraal beneden. Het is niet onopgemerkt gebleven.
